Ozonoterapia

Ozon to trzy-atomowa cząsteczka tlenu. Jest bezbarwnym, niepalnym gazem o gęstości większej od powietrza. W przyrodzie tworzy się na skutek wyładowań atmosferycznych i jest wyczuwalny m.in. po burzy. Obecnie, dzięki licznym właściwościom prozdrowotnym i leczniczym jest on wykorzystywany w medycynie podczas wspomagania leczenia wielu chorób. Metoda, w której stosuje się mieszaninę tlenowo-ozonową, nosi nazwę ozonoterapii.

Ozon jest stosowany w medycynie głównie dzięki wykazywaniu niezwykle silnych właściwości bakterio-, wiruso- i grzybobójczych.  Rozpuszcza się w wodzie i krwi 15 razy szybciej niż tlen, dzięki czemu wchłanianie tlenu ulega zwiększeniu, co z kolei poprawia ogólne utlenowanie wszystkich tkanek. Działanie ozonu przyczynia się także do poprawy powinowactwa erytrocytów do transportu tlenu.

Ozonoterapia — główne korzyści i wskazania

Przede wszystkim należy podkreślić, że ozon w postaci gazu zabija praktycznie wszystkie rodzaje bakterii, wirusów, grzybów i pierwotniaków. Ponadto działa przeciwzapalnie, utleniając związki i stymulując powstawanie prostaglandyn, korygują pH i równowagę elektrolitową.

Ozon pobudza też układ immunologiczny do uwalniania czynników obronnych: cytokin, interleukin i interferonów. Gaz ten stymuluje wydzielanie interleukiny IL-2, która jest podstawą systemu odpornościowego, a także produkcję białych krwinek, które osłaniają ciało przed infekcjami.

Na ozonoterapię warto zdecydować się w przypadku:

• chorób alergicznych
• chorób autoimmunologicznych np.: choroby Leśniowskiego-Crohna, reumatoidalnego zapalenia stawów, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
• infekcji wywołanych przez bakterie beztlenowe (również w przypadku lekooporności),
• boreliozy
• przechodzenie infekcji wirusowych (w tym wspomagająco w wirusowych zapaleniach wątroby),
• przechodzenie infekcj grzybiczych
• leczenia ran, odleżyn, oparzeń i owrzodzeń o różnej etiologii
• miażdżycy zarostowej kończyn i związanym z nią niedokrwieniem
• zaburzeń ukrwienia mózgowego
• cukrzycy i jej powikłań
• stopy cukrzycowej
• chorób układu krążenia: niedokrwiennej serca, wieńcowej, chromania przestankowego
• nawracających bólów głowy, migren
• obniżonej odporności
• przewlekłego uczucia zmęczenia
• rekonwalescencji po przebytych operacjach
• pourazowego zapalenia kości, tkanek miękkich i infekcji wokół endoprotez
• chemioterapii i radioterapii (w przypadku niektórych chorób nowotworowych) – wspomagająco
• stwardnienia rozsianego – wspomagająco
• chorób oczu: zwyrodnienia plamki żółtej, retinopatii cukrzycowej i zapalenia spojówek.

 

Ozonoterapia — jak to wygląda?

Podczas wizyty lekarz kwalifikuje pacjenta do zabiegu i ustala przebieg kuracji: sposób podawania ozonu, dawkę, częstotliwość zabiegów oraz długość terapii.  Istnieje kilka sposobów zabiegowego wykorzystania ozonu:

• Wlew dożylny (kroplówka) – polega na podawaniu pacjentowi naozonowanej soli fizjologicznej w postaci wlewu dożylnego (kroplówki). 

Czas trwania zabiegu to około 30 minut. 

Zalecana  długość terapii ozonem waha się od 10. do 15. zabiegów w zależności od stanu zdrowia pacjenta oraz uzyskanych po określonym czasie rezultatów. Po całej serii zabiegów poziom nasycenia krwi tlenem w organizmie pacjenta zwiększa się nawet 10-krotnie. Cała terapia przyczynia się do szybszej regeneracji oraz usprawnienia funkcji poszczególnych narządów.

• Kąpiel w gazowej mieszaninie tlenowo-ozonowej – na chorą kończynę nakładany jest hermetyczny worek „rękaw ozonowy”. Do tak przygotowanej komory wpuszczana jest mieszanina tlenowo-ozonowa. 

Czas trwania zbiegu około 40 minut. O długości kuracji decyduje lekarz.

Ozonoterapia jest szczególnie cenną metodą w przypadku osób, u których bakterie wywołujące chorobę są odporne na działanie antybiotyków. Ozon szybko i skutecznie eliminuje wszelkie szkodliwe mikroorganizmy, które nie są w stanie się bronić przed działaniem gazu i to przy zastosowaniu niskiego stężenia (w pełni bezpiecznego dla człowieka). Terapia ozonem sprawdza się również doskonale u pacjentów, którzy mają obniżoną odporność i cierpią na różne infekcje wirusowe, takie jak opryszczka, cytomegalia, Epstein-Barr wirus, ospa wietrzna, mononukleoza, zespół Guillain-Barre. Zastosowanie rękawów ozonowych pozwalają zahamować rozwój choroby i związanych z nią powikłań, a w wielu przypadkach wyleczyć zmiany całkowicie.

• Płukanie zatok, ucha ozonowaną solą fizjologiczną
• Podawanie ozonu dojelitowo (rektalnie) – polega na wprowadzeniu mieszaniny tlenowo-ozonowej bezpośrednio do jelita, skąd ozon przedostaje się do krwi. Zabieg jest bezbolesny, podaż gazu reguluje sam pacjent, by zapewnić sobie optymalny komfort. Poza konkretnymi wskazaniami leczniczymi ta metoda znajduje zastosowanie u dzieci i dorosłych, u których występuje problem z dostępem żylnym. 

Czas trwania zabiegu około 30 minut.

• Wstrzyknięcia podskórne – to podawanie mieszaniny tlenowo-ozonowej drogą iniekcji pod skórę lub domięśniowo w miejsce zmienione chorobowo. 

Czas trwania zabiegu około 40 minut.