W społeczeństwie wciąż prym wiedzie błędne przekonanie, iż ze wszystkimi problemami powinniśmy radzić sobie sami, a chodzenie do psychologa jest objawem słabości charakteru, czy – w przypadku zapisywania dziecka na wizytę – błędów w wychowaniu. Myślenie takie nie dość, że jest błędne to dodatkowo w ostatecznym rozrachunku może okazać się także niebezpieczne. Podczas wychowywania dziecka nie sposób jest uniknąć błędów – wszyscy jesteśmy ludźmi, mamy swoje słabe i mocne strony. W trakcie wychowywania dziecka niezbędna jest uważność, ta cecha pomoże nam w reagowaniu na zmiany w zachowaniu naszej pociechy, warto jest także być w stałym kontakcie z nauczycielami, wychowawcami i pedagogami szkolnymi, ponieważ czasami niektóre zachowania mogą nam umknąć, niektóre zmiany będą tak subtelne, że trudno będzie nam samym je dostrzec. Często zadajemy sobie pytanie: kiedy jest odpowiedni czas na wizytę u psychologa? Odpowiedź brzmi: właściwie zawsze. Każdy z nas mierzy się z problemami, które mogą wymagać profesjonalnego wsparcia, tak jest skonstruowane dojrzewanie – zmiany czekają na nas i nasze dzieci na każdym kroku, a wypracowywanie w sobie zdrowych mechanizmów pomagających w sytuacjach stresowych, w radzeniu sobie ze zmianami, godzenia się z sytuacjami, na które nie mamy wpływu to klucz do szczęśliwego i spełnionego życia.

Po co iść do psychologa z dzieckiem?

Trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, bo praca z dziećmi bywa skomplikowana. Często oczekiwania nas jako rodziców mijają się z tym, co jest prawdą. Psycholog z pewnością jest w stanie nauczyć dziecko zdrowych sposobów na radzenie sobie z emocjami, również tymi, które uznawane są społecznie za „negatywne”, takimi jak złość, agresja, smutek, jednak nie sprawi, że emocje te znikną. Jeżeli dziecko przeżywa coś głęboko warto jest zastanowić się jaka jest tego przyczyna, a może być ich mnóstwo – relacje ze znajomymi w szkole, nagła zmiana miejsca zamieszkania, okres dorastania, emocje związane z rodzicami, rozwód i wiele innych. Chociaż brzmi to okropnie czasami w życiu codziennym trudno nam jest empatyzować z dziećmi – ich problemy wydają się takie nieznaczące, emocje wyolbrzymione. Pamiętajmy jednak, że patrzymy na te sytuacje z perspektywy osoby, która już je przeżyła, a co za tym idzie – zna ich konsekwencje. To daje nam dużą przewagę nad dziećmi, które takie sytuacje przeżywają po raz pierwszy. One jeszcze nie wiedzą, że za kilka albo kilkanaście lat będą się śmiały z tego, jak kiedyś bardzo przeżywały obgadywanie przez koleżanki. One jeszcze nie wiedzą, że w porównaniu ze środowiskiem w pracy ci znajomi ze szkoły nawet nie są tacy źli.

Praca psychologa polega głównie na tym, by dziecko w bezpiecznych warunkach mogło mierzyć się z danymi emocjami i spokojnie wyciągać wnioski z przeszłych sytuacji. Psycholog nie podaje gotowych rozwiązań, tylko uczy troszeczkę innego spojrzenia na świat.

Kiedy iść do psychologa z dzieckiem?

Jeżeli zauważasz zmiany w zachowaniu twojego dziecka, które zaczynają cię niepokoić to dobry znak, że pora zapisać je na wizytę. Czasami jednak sprawa nie jest taka prosta, a sygnały wcale nie są oczywiste. Jak wszyscy wiemy, im młodsze jest dziecko, tym więcej czasu spędza z nami, dlatego wtedy łatwiej jest nam wyłapać jego niepokojące zachowania, jednak wraz z upływem czasu zmniejsza się nasza nad nim kontrola. To naturalne, że wraz z dorastaniem nasze dziecko będzie potrzebować także więcej prywatności i zacznie w naturalny sposób odcinać się od rodziców. Z drugiej jednak strony możemy wtedy nie zauważyć objawów, na które wcześniej zwrócilibyśmy uwagę. Dlatego warto jest posłuchać opinii innych – nauczyciele, pedagog i psycholog szkolny będą dla nas bardzo potrzebnym wsparciem. To w końcu oni mają kontakt z naszym dzieckiem najczęściej, są w stanie zaobserwować jego zachowania w grupie rówieśniczej i dzięki studiom mają także podstawy do wydania opinii. Jeżeli słyszymy od grona pedagogicznego opinie, że nasze dziecko się zmienia, jego zachowanie jest niepokojące warto jest z nim najpierw porozmawiać. Zazwyczaj unikamy tego typu konwersacji, bo są one obustronnie trudne, w wielu przypadkach jednak konieczne. Przeprowadzając taką rozmowę z dzieckiem pamiętaj o empatii, staraj się je zrozumieć, nie bagatelizuj jego problemów, bo jedyne, co tym osiągniesz to nieufność, odcięcie się od ciebie własnego dziecka. Postaw się w jego sytuacji. Osoba, której ufasz, oczekujesz od niej wsparcia i zrozumienia wzrusza ramionami i mówi, że ona to przecież ma gorzej, czym ty się przejmujesz. Przykre, prawda? Dlatego właśnie podejdź do swojego dziecka z szacunkiem, którego ty także oczekiwałbyś w takiej sytuacji.

Psycholog dziecięcy Bielsko – dla kogo?

Rola pomocy i wsparcie psychologicznego dzieci i młodzieży jest nieoceniona w dzisiejszych czasach. Właściwie już w okresie niemowlęctwa nasze dziecko może potrzebować pomocy psychologa. Jeśli zauważasz u swojego dziecka problemy z dostosowaniem się do grupy rówieśniczej,, przejawia problemy wychowawcze, kontakt z nim jest utrudniony warto jest zgłosić się na wizytę. Warto też zadbać o wsparcie psychologiczne w sytuacjach, kiedy nasze dziecko doświadcza trudnych, bądź traumatycznych przeżyć takich jak śmierć członka rodziny, pupila, problemów w szkole, przeprowadzki czy rozwodu.

Psycholog dziecięcy Bielsko – oczekiwania kontra rzeczywistość

Pamiętaj, że fakt iż twoje dziecko potrzebuje pomocy psychologa nie czyni cię z automatu złym rodzicem. Odmawianie mu tej pomocy, to już inna kwestia. Kryzysy i trudne emocje to smutna norma naszego życia, a radzenia sobie z nimi każdy z nas musi się nauczyć i warto jest robić to przy wsparciu profesjonalisty. Warto jest także mieć świadomość tego, że psychologów także obowiązuje tajemnica zawodowa, a to oznacza, że wszystko, co dzieje się w gabinecie zostaje w gabinecie. Psycholog nie będzie cię oceniał, jego rolą jest pomóc i dać wsparcie, a co najważniejsze psychoedukować, powinien starać się być jak najbardziej obiektywny i bezstronny jak tylko jest to możliwe, dlatego nie musisz się niczego obawiać.